One Shot -"Zapalcie iskrę wiary a nie zapalacie znicze."

-Bardzo Cię kocham wiesz -spytał już po raz setny Leon -Ciebie i naszą małą Lenke
-Tak wiem ja Ciebie też -odpowiedziałam
-Nawet gdy mnie tu nie będzie będę Cię kochał -pocałował mnie w czoło i to samo uczynił z naszą trzy letnią córką
-Leon czy ty masz cos na myśli zaczynam się niepokoić
-Wszystko w porządku po prostu bardzo was kocham i zawsze będę przy was nigdy was nie opuszczę będę się o was troszczył
-Też Was kocham
-Dobrze a nie obrazisz się gdy pójdę do chłopaków na mecz
-Nie miłej zabawy
-Ale na pewno -upewniał się
-Tak kochanie możesz iść -pocałowałam go i już po kilku minutach znikł za drzwiami a ja poszłam spać
 ~Następny dzień~
Obudziłam się cała w skowronkach ponieważ Leon obiecał że pójdziemy na romantyczną kolacje bo dziś nasz rocznica.
Wstałam z łóżka i popędziłam do łazienki.Leon pewnie śpi u któregoś z chłopaków więc mam czas na uszykowanie się.
Po jakiejś godzinie byłam ubrana bo postanowiłam że później ubiore to co przyszykowałam na kolacje
Usłyszałam dzwonek do drzwi
~ Co Leon kluczy zapomniał ~ pomyślałam i zaśmiałam się
Gdy otworzyłam drzwi ujrzałam Fede i Lu
-Violu musimy Ci coś powiedzieć -powiedziała moja przyjaciółka a za razem narzeczona mojego kuzyna
-Dobrze wejdźcie -gestem pokazałam na salon
-Chodzi o Leona -zaczął Włoch
-A pewnie się upił jak był u was na meczu ale nic się nie stało dziś mu wybacze -zaśmiałam się
-Nie to nie to -powiedziała blondynka i wyciągała białą kopertę w moją stronę -To Ci wszystko wyjaśni -dodała
Otworzyłam kopertę
       Teraz odchodzę wiem że nawet się nie pożegnaliśmy ale nie umiałem powiedzieć Ci w oczy że jestem poważnie chory że leże teraz w śpiączce z której mogę się nie wybudzić. Nie wiem czemu trafiło na mnie może nie było  już tu miejsca.Leże w szpitalnej sali czekający by odejść z tond.Mam tylko jedną prośbę ułóż sobie życie tak jak na nie zasługujesz .Obiecałem że nigdy was nie opuszczę ale tak najwidoczniej musi być .Zawsze będę przy tobie mimo tego że mnie nie widzisz będę trzymał kciuki za Ciebie i Lenke przez całe wasze życie bo mojego już nie ma

Kocham Cię 

Trzymaj się Violu 

Leon <3 

-To nie możliwe -wybuchłam płaczem 

-Violu będzie dobrze miejmy nadzieje że się wybudzi wszystko możliwe -pocieszała mnie blondynka a następnie mocno przytuliła 

~MUZYKA~

Te jesienne liście, które mówią, że coś się skończyło fotografia przemijania w szarym kadrze zatrzymana te jesienne liście co niedawno szeleściły tak radośnie by już nawet nie doczekać zimy teraz umierają ale tak widocznie ma być przecież wiosna po tych chłodach musi się pojawić upadamy żeby powstać "czasem przegrana to zwycięstwo" cierpi - życie wypada jej z rąk momentami myśli o tym żeby odejść stąd

Szpitalna sala co pamięta niejedną śmierć ona pochylona przytula się przy nim skulona chce mu tyle powiedzieć ale śpiączka od dwóch lat zabija nadzieje czeka przez te lata choć rodzina naciskała ułóż sobie życie z kimś, nie poradzisz sobie sama nie słuchała ich no bo kocha go nad życie zapalcie iskrę wiary a nie zapalacie znicze.Podpisałeś papier by być dawcą honorowym, że będziesz sam w potrzebie to nie przyszło Ci do głowy lekarze mówią: jego serce bić przestaje więc nagle ona stwierdza, że swe serce mu oddaje podpisała dokumenty, jest już dawcą

wsiadła na motor zaraz zginę, oddaje Ci część mnie opiekuj się naszą córką, ona teraz potrzebuje Cie!

~Leon~

Siedziałem teraz w parku na ławce na NASZEJ ławce obok mnie siedzi Lenka oboje spoglądamy w górę.

Spojrzałem na drzewo obok ławki podszedłem  do niego i lekko palcem przejechałem po napisie 

"LEONETTA na zawsze" 

-Tatusiu czy mama jest tu z nami 

Obróciłem sie i ujrzałem Violette która patrzała na nas z uśmiechem i po chwili znikła.Jeszcze raz spojrzałem w góre i powiedziałem 

-Tak kochanie mamusia zawsze będzie z nami 

"Kim jest dziewczyna o której jest ta historia

to mała dziewczynka w górę spogląda

to Twoja mama, która jak nikt wcześniej

z miłości oddała mi własne serce."