Rozdział 26 - Odchodzę

Powoli już zamykałam oczy i odpłynęłam 

Następny dzień 

Uszykowałam się rano i ruszyłam na spotkanie z Diego 

Nie wiem dlaczego ale strasznie mnie do niego ciągnie -myślałam 

Gdy byłam już w parku w oddali zobaczyłam Diego z kwiatami szybkim krokiem do niego podeszłam 

-Hej 

-Viola jesteś proszę 

-O śliczne 

-Violetto muszę powiedzieć Ci coś ważnego

-Ja też ale ty zacznij 

- Ok a więc chciałem Ci powiedzieć że cholernie mi się podobasz 

-Diego ja chciałam Ci powiedzieć to samo 

- NA prawdę 

ak a teraz skoro rozstałam się z Leonem możemy być razem -powiedziałam w sumie nie wiem co mi odwaliło przecież ja nie kocham Diego może tylko dlatego że tęsknie za Leonem 

-Chcesz tego

-Jasne że chcę kocham Cię -powiedziałam i przytuliłam Diego 

Kilka tygodni później 

Violetta 

Teraz jestem już w Francji razem z Diego może i nie kocham go tak jak Leona ale Diego jest dla mnie kimś ważnym , może i przed wyjazdem go nie kochałam ale widzę jak bardzo się stara 

Leon 

Jednak pomimo usilnych starań, które wkładał w to, aby wmówić sobie, że nic nie czuje do Violetty i że tak będzie lepiej dla nich obojga, nie mógł zrobić jednej rzeczy. Nie mógł oszukać własnego serca, a ono mówiło mu, że nikt oprócz niej nie może dać mu szczęścia

Dziś w Studio Antonio powiedział że Violetta z Diego wróciła nie mogłem w to uwierzyć co ona tu robi 

Wyszedłem z sali i udałem się na tor gdzie jeżdżę na motorach 
Lary nie było więc trochę pojeździłem a gdy już zeszedłem z motora zobaczyłem Violette
-Leon porozmawiaj ze mną 
-Nie ma po co
-Zrób to dla nas 
-Nie ma już żadnych nas! Czasami się zastanawiam, czy coś takiego jak ,,my"  w ogóle istniało! Zawsze był ktoś jeszcze, najpierw Tomas, teraz  Diego. Zawsze musiałem dzielić Twoje serce z kimś jeszcze. Zawsze musiałem o Ciebie walczyć, ale teraz już z tym koniec. Miałem już po dziurki w nosie tej bezustannej walki. Teraz znalazłem kogoś, kto w pełni mnie docenia, kogoś dla kogo jestem najważniejszy. Nie utrudniaj tego wszystkiego.
-Jak to z kim jesteś 
-Z Larą 

-O Leon -powiedziała LAra która właśnie do mnie podeszła - Co ona tu robi 

-Nie martw się kochanie Violetta właśnie wychodzi 

On poszedł na przód, wykonał następny krok, pozostawiając przeszłość za sobą. A ja wiedziałam  , że muszę  postąpić tak samo. Byłam świadoma, że jeśli tego nie zrobię , będę  cierpieć